Greyfriars Bobby

 

O Greyfriars Bobby, ήτανε ένα Τερριέρ (Skye Terrier) που έγινε γνωστό τον 19ο αιώνα στο Εδιμβουργο, αφού πέρασε 14 χρόνια φυλάγοντας τον τάφο του αφεντικού του.

Κάπου το 1800, ο Τζών Γκρέυ, πήγε στο Εδιμβούργο μαζί με τη γυναίκα του και το γιό του, ψάχνοντας για δουλειά. Κηπουρός στο επάγγελμα, δεν μπόρεσε να βρεί δουλειά αφού το εδαφος ήτανε σκληρό και δεν προσφερότανε. Aφού δεν μπορούσε να εξασκήσει αυτο που ήξερε, κατατάγηκε στο Αστυνομικό Σώμα.

Σαν αστυφύλακας, ήτανε απαραίτητο το να έχεις ένα σκύλο. Έτσι, ο Γκρέυ πήρε ένα Skye Terrier και το ονόμασε Μπόμπυ (Bobby). Μπόμπυ ήτανε το τυπικό παρατσούκλι των αστυφυλακων.

Για περίπου 2 χρόνια, ο Μπόμπυ έγινε ένας πιστός και καλός φίλος για τον Γκρέυ ιδίως τα βράδυα, αφού δούλευε βάρδιες σαν αστυφύλακας.

Τον Φεβρουάριο του 1858, ο Γκρέυ πέθανε απο φυματίωση και θάφτηκε στο old Greyfriars Kirkyard (Churchyard) σε ένα τάφο χωρίς ταφόπλακα ή κάποιο άλλο χαρακτηριστικό που να τον κάνει να ξεχωρίζει.

Για τα επόμενα 14(!!!) χρόνια, ο Μπόμπυ στεκότανε φρουρός στον τάφο του αφεντικού του και έφευγε μόνο γύρω στις 1 (ακουγε τον πυροβολισμό του όπλου το οποίο σήμανε οτι είναι 1 η ώρα) για να παει στο κοντινότερο καφεστιατόριο (5/6 Greyfriar’s Place – όπου σύχναζε μαζί με τον Γκρέυ) για να φάει και να επιστρέψει. 

Οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού (οι οποίοι άλλαζαν κατα καιρούς) του ετοιμάζανε πάντοτε φαγητό. Ο Τζών Τρέϊλ, ήτανε ο τελευταίος ιδιοκτήτης που τάϊσε τον Μπόμπου και του είχε φτιάξει και πιάτο με το όνομα του («Bobby’s Dinner Dish» – «Το βραδυνό πιάτο του Μπόμπυ»).

Ο κηπουρός και συντηρητής του νεκροταφείου Greyfriars, ο Τζέϊμς Μπράουν, προσπάθησε να απομακρύνει τον Μπόμπυ απ το νεκροταφείο. Αφού είδε οτι ο σκύλος δεν έφευγε, του έφτιαξε καταφύγιο κοντά στον τάφο του Γκρέυ, για να προστατεύεται απ το κρύο και να κοιμάται…

Η ιστορία του Μπόμπυ εγινε γνωστή και αρκετός κόσμος μαζευότανε στην είσοδο του Kirkyard, για να δούνε τον Μπόμπου να φέυγει για φαγητό γύρω στις 1.

Εν τω μεταξύ, είχε περασει ένας νόμος που έλεγε οτι οι σκύλοι πρέπει να έχουνε άδεια/ταυτότητα ή να τους θανατώνουν. Ο Sir William Chambers (Lord Provost of Edinburgh) πλήρωσε για την άδεια του Μπόμπυ και του χάρισε ένα κολλάρο με την επιγραφή «Greyfriars Bobby from the Lord Provost 1867 licensed». Το κολάρο αυτό, υπάρχει στο Μουσείο του Εδιμβούργου.

Ο κόσμος του Εδιμβούργου φρόντιζε τον Μπόμπου καθώς αυτός φύλαγε τον τάφο του αφεντικού του μέχρι και το 1872, όταν ο Μπόμπυ πέθανε.

Greyfriars Bobby λοιπόν, ο πιό διασημος σκύλος της Σκωτίας ο οποίος δεν ξεχάστηκε ποτέ. Το 1870, η Baroness(Βαρώνη) Angelia Georgina Burdett-Coutts, εκλέγηκε Πρόεδρος της γυναικείας επιτροπής του RSPCA (Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals). Το 1873, η Βαρώνη ζήτησε απο το συμβούλιο άδεια, για να φτιαχτεί μια βρύση απο γρανίτη με το άγαλμα του Μπόμπυ στην κορυφή. Η ιδεα εγκρίθηκε και έτσι, το άγαλμα φτιάχτηκε απο τον William Brody. Παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1873 και βρίσκεται απέναντι απο το Kirkyard.

Ο τάφος του Μπόμπυ βρίσκεται στο Greyfriars Kirkyard, 75 περίπου υάρδες μακριά απο τον τάφο του Γκρέυ. Η ταφόπλακα είναι χαραγμένη με τα εξής: «Greyfriars Bobby – died 14th January 1872 – aged 16 years – Let his loyalty and devotion be a lesson to us all» (» ο Μπόμπυ του Γκρεϊφρίαρς – πέθανε 14 Ιανουαρίου το 1872 – ήτανε 16 χρονών – Είθε η αφοσίωση του και η πίστη του να είναι ένα μάθημα για όλους εμάς»)

Πηγές: http://en.wikipedia.org/wiki/Wiki και http://www.findoutaboutdogs.com