Καλό ταξίδι ‘παππούλη’, σε ευχαριστούμε για όλα…
Θα πάρετε τα @@ μας!!!
Ένας Ήρωας και μεγάλος Άνθρωπος έφυγε…
Το Σάββατο, 19 Ιανουαρίου 2013, έφυγε από τη ζωή γύρω στο μεσημέρι ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Ανδρέας Καραολής.
Σήμερα, Δευτέρα 21 Ιανουαρίου τον αποχαιρετίσαμε στο τελικό του ταξίδι προς Τον Θεό Τον οποίον υμνούσε από το πόστο του δεξιού ψάλτη στην εκκλησία της Παναγίας της Χρυσοπαντάνασσας στο Παλαιχώρι, τα τελευταία 60 χρόνια.
Ένας άνθρωπος που υπηρέτησε και με το παραπάνω τον αγώνα της ΕΟΚΑ και του Κυπριακού Ελληνισμού, έντιμος, ειλικρινής και πάντοτε πιστός στα ΕλληνοΧριστιανικά ιδεώδη, ο Ανδρέας Καραολής ήταν υπεύθυνος για την φύλαξη και την διαμονή των ανταρτών και ιδιαίτερα της ομάδας του Γρηγόρη Αυξεντίου, στα 2 κρησφύγετα τα οποία διατηρούσε στο σπίτι του. Κατά την διάρκεια του αγώνα, αιχμαλωτίστηκε και βασανίστηκε βάναυσα από τους εγγλέζους και τον αρχιβασανιστή Σέϊβορι. Η αιχμαλωσία και τα βασανιστήρια στα οποία υπέστη διήρκεσαν 2 χρόνια. Ο Ανδρέας όμως κράτησε το στόμα του κλειστό, χωρίς να σκεφτεί τον εαυτό του ή τη γυναίκα και τα παιδιά του, υπηρετώντας τον αγώνα για απελευθέρωση και Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
Ήταν αξιαγάπητος και αγνός άνθρωπος αφού ζούσε τη ζωή του με βάση τον Λόγου Του Θεού, προσφέροντας προς τους άλλους. Το σπίτι του ήταν ανοικτό σε όλους και δεν ήταν λίγες οι φορές που προσέφερε σε ξένο ένα πιάτο φαγητό. Λιγομίλητος και ήρεμος, πάντα με τις λίγες του κουβέντες, προσπαθούσε να κάνει τους γύρω του να νιώθουν καλά και πάντα ενεργούσε με γνώμονα το καλό των άλλων.
Σήμερα χάσαμε έναν υπέροχο Άνθρωπο, έναν Άγγελο ο οποίος πήγε να βρει κοντά στον Θεό τους φίλους και συναγωνιστές του, τον Αυξεντίου, τον Μάτση, τον Γιωρκάτζη και τόσους άλλους τους οποίους βοήθησε, τους γονείς και τα αδέλφια του.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια. Σήμερα όμως είναι πολύ φτωχή για να περιγράψει το Μεγαλείο ενός Ανθρώπου ο οποίος τιμήθηκε όπως αξίζει και πρέπει σε ένα Ήρωα.
Ο Αντρέας Καραολής αφήνει πίσω του την αγαπημένη του γυναίκα Μαρίτσα, 6 παιδιά, 13 εγγόνια, 4 δισέγγονα και μία τεράστια ιστορία.
Καλό ταξίδι παππού, είμαι σίγουρος ότι μας βλέπεις από ψηλά μαζί με τους φίλους σου, δίπλα στον Θεό. Το κενό που δημιουργήθηκε με τον θάνατό σου είναι μεγάλο και δύσκολο…
Σε ευχαριστούμε για όλα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει… Αιωνία σου η μνήμη…